No drama's mate! - Australië
Good day mate!
Nu begrijp ik waarom ik niet zo lang in Nieuw Zeeland had moeten blijven (ook al had ik de bergen, watervallen en meren wel gezien). Ook begrijp ik nu waarom er op het bordje bij de hostel in Christchurch stond dat ze al zoveel aardbevingen hadden overleefd. Ik vond het toen maar raar dat dat er stond. Ik hoop dat ze deze ook hebben overleefd.
Sydney is een geweldige grote (multiculturele, dure) stad waar heel veel te doen is en er veel aardige mensen zijn. Er zijn veel leuke en gezellige straatjes met barretjes, coffeebars en boutiques. Halid en Nadia wonen in de gezelligste buurt van Sydney, de gaybuurt en echt vlakbij de stad en met de travestietenbar om de hoek! Helaas heb ik net de gayparade gemist!!
Ik besloot om 2 uur 's nachts toch nog even het nachtleven te proeven. In het begin zag ik alleen maar jongeren en ging er toch wel even door me heen dat ik misschien te oud zou zijn??? Totdat ik gelukkig (gay) de gaybar instapte en me de hele avond prima heb vermaakt. Er werd me in een andere (gemengde) tent nog een pil aangeboden en een hoop seks, toch allemaal maar vriendelijk afgeslagen. Op dat moment ging er wel weer even een belletje rinkelen, dat ik toch wel weer op mijn drankje moest letten enzo. Dat opletten gaat er een beetje uit als je overal ALLEEN maar aardige mensen op je reis tegenkomt. De volgende ochtend om 7u ging ik maar eens richting huis, terwijl alles ging nog volop in gang was.
Uiteindelijk nog wel ingegaan op iemand - met een Shrek & Donkey tattoo op z'n bil - ‘s aanbod om Sydney te bekijken en zijn dus naar de Tower gegaan (geloof dat ik het in 4 minuten had gezien) en daarna veeeeeeel gelopen. Was gezellig en zo zie je maar weer eens dat je weer niet op iemands uiterlijk moet afgaan.
Met Halid de Koala's en Kangaroosgevoederd en de high five geleerd.
Bondi beach was heel gezellig met een hoop surfers, maar natuurlijk nooit zo leuk als Venice beach in LA... Ook Manly beach gezien. Met Nadia nog naar Bikram yoga gegaan en heb m'n haar nog laten knippen in een Vietnamese wijk, waar ik spontaan door de wijk werd rondgeleid door 2 meisjes. In Chinatown nog een geweldig optreden gezien ivm het Chinese nieuwjaar.
Wat ik niet kan begrijpen zijn al die rijen voor alle restaurants in Sydney!! Zodra het restaurant goed loopt, sta je in de rij om binnen te komen!! Voor een restaurant....! En iedereen doet eraan mee.
Well, no worries mate!Bel 112!! - Nieuw Zeeland
“112!!” “Nee joh, is het zo erg?” “112!!” “Nee joh, weet je het zeker?” “Ja, BEL 112!!” “Hm, ok...” Ondertussen stond de hele (Happy) Camper onder de rook! “Haal de belangrijke spullen uit de camper!” schreeuwde Halid.
De brandweer kwam eraan en maar goed dat we ze gebeld hadden. De camper had inderdaad in de fik kunnen vliegen...
En dat nadat we de eerste camperdag ook al aan de kant van de weg waren gestrand omdat we te weinig benzine hadden en alle benzinepompen hier al om 21 uur dicht gaan!
Nieuw Zeeland heeft PER DAG 4 seizoenen. Je weet het dus nooit. Wij hadden 1 week de tijd om NZ door te cruisen. De ene dag 36 graden (serieus), dan stromende regen, dan een gletsjer en dan weer 20 graden. In het kort NZ? Bergen, bergen, bergen, waterval, waterval en grote mooie meren. Cruise Milford Sound hebben we ook in de regen gedaan. Ze brengen het dan zo mooi. “Jullie hebben geluk mensen, nu krijgen jullie nl duizenden watervallen te zien...” uhuh. Een douche genomen onder de “Waterval of Youth”.
Veel leuke diertjes gezien. Zeehonden, kleine pinguins weer terug in het wild gezet (wilden alleen niet), schapen, schapen, schapen en vele haviken. We hoorden opeens een raar geluid en keken omhoog in de bomen. Oh nee, toen kwam er opeens iets op ons afvliegen met een soort killersinstinct! Aaah, met z’n 3-en gillen en bukken. Oh, het is toch geen havik, maar een vogeltje....ahum....
Daarna zei ik Halid en Nadia gedag en zocht een hostel (YMCA) op. Checkte pas heel laat in en kreeg m’n deur niet open. Maakte een hoop herrie. Ik deed moeilijk met mijn zaklamp, maar blijkbaar heeft iedereen daar schijt aan en houdt geen rekening met elkaar. Ze doen net of ze alleen in de kamer zijn en geen kamer delen met 9 anderen. Ow, geen deken, nou zo koud zal het toch niet zijn vannacht? Brrrrrrr!!! Toen hoorde ik mensen naast me midden in de nacht vertrekken. Ik dacht dit is mijn kans! Pakte hun (gebruikte) deken en kon eindelijk (lekker warm) slapen. Haha.
Als Japanners een foto met je willen maken, zeggen ze “Hai Cheezer”! mwahahaha, dan moet je sowieso lachen toch???
Heel slim is als je Bin Laden als voorbeeld gebruikt bij de douane als je het land wilt verlaten om je naam uit te leggen. Mijn paspoort kan ook al nergens standaard gescand worden vanwege mijn naam. Vraagt ‘ie: “je bent moslim?” “ja”. “Wat doe je voor werk als onderneemster?” “ik organiseer o.a. golftoernooien”. Toen zag ik een kleine glimlach. Daarna spraken we over mijn naam in mijn paspoort en legde mijn naam uit met als voorbeeld Bin Laden. Terwijl ik aan het praten was dacht ik OMG ik ben echt dom!
Gelukkig mocht ik weer verder reizen naar Sydney.....
Op een onbewoond eiland met de koning van de Cook eilanden - Cook Islands
Kia Orana! (May you live on, oftewel hallo)
In een woord: WOW! Zoals Floortje Dessing al zei: Aitutaki (een van de 15 eilanden van Cook islands) heeft de mooiste lagoon van de wereld.
De zee zo blauw en helder, paars koraal, donkerblauwe zeesterren en de meest kleurrijke vissen (behalve de zwarte die mij bleef achtervolgen en me in mijn teen bleef bijten!). Is best lastig om auw te schreeuwen en te roepen 'The fish is biting me' met een snorkel in je mond. En dan krijg je als antwoord van de koning: 'Dan zal je het wel verdiend hebben' Tja, wat moet je daar nou op antwoorden?
De koning TeKing is de koning van een dorp en (waarschijnlijk door o.a. zijn bijna-doodervaring) geeft hij niet om zijn titel en ziet zichzelf meer als een zakenman die veel land heeft en o.a. bezig is met een spa op zijn onbewoond eiland te bouwen. Niet alleen de koning heeft erg droge humor, zo staat hij bekend, maar ook de andere cook eilanders hebben deze droge humor. Kom je bij de enige souvenierszaak op het eiland, net naast het enige internetcafe met 2 computers, zegt de man: Wil je local art zien? Dus ik zeg, ja hoor, maar kan niks meenemen. Pakt ie een tekening van zijn 5-jarig zoontje en zegt: ' Dit is een haai en dit was een geit, is nu een paard en dit een grote man'. Mwahahha
Nadat ik als enige persoon en dus megatoerist het eiland rondtoerde op een fiets, huurde ik de volgende dag maar een scooter. Als ze aan boetes zouden doen, had ik er vast een gehad…ze mogen 40 km/pu, maar deze kon minstens tot 70! Het hoogste percentage doden komt hier toch door vallende kokosnoten….
Je wordt hier omringd door stelletjes die op huwelijksreis zijn, of die spontaan op hun wereldreis hadden bedacht om maar te gaan trouwen en dit hier dan 3 dagen later doen. Helaas mis ik net steeds de goede party’s omdat ik van ‘t ene eiland naar ‘t andere reis. Ben uitgenodigd bij een local bday, dan een trouwerij, dan een 21e jarige bday met 200 man (ok, ‘t laatste niet, maar zou mezelf uitnodigen of party crashen, kan makkelijk met 200 man ;-). De traditie is dat dit groot wordt gevierd als het meisje nog geen kids heeft. Heeft ze ze wel, dan krijgt ze geen feest.
Had een afspraak om de “stad” in te gaan en er werd me gevraagd waar ik verbleef. Men heeft meestal geen mobiele telefoon, het eiland is zo klein en weten elkaar wel te vinden. Wat is de kleur van je huis?….Tja….ehm…weet ik veel, huis staat palen op ‘t strand?? Kwam toch goed.
Het nationale gerecht is hier Ikamata, rauwe vis met lime en kokosnootmelk. Heerlijk! Ook rauwe vis gegeten toen ik vis kocht bij de visser. Sneed een stuk van zijn net gevangen tonijn en smaakte prima. Maar wat ook een geliefd gerecht is, is …hond! Als er een hond mist en er opeens een traditionele bbq wordt gehouden (kuil in het zand), dan weet je genoeg…
Inmiddels al een aantal mensen ontmoet en ze weten me te vinden. Zou het hier ook zeker langer uithouden, net als in Tobago.
Ka Kite en Kia Manuia (Later en May good fortune shine on you)
ps Foto's van Guatamala, LA & Cook Islands volgen, gaat hier allemaal niet zo snel...
LA city of entertainment - Los Angeles, USA
Wat kan je een hoop doen in 12 uur. Walk of fame geweest in Hollywood. Paparazzi gespeeld ivm premiere animatie film met kabouters(?), bekende (roodharige) actrice (Nicole Kidman?), allerlei camera's bij de rode loper. Meisje uit Korea ontmoet, SunMoon (mooie naam he) en gingen hier samen heen.
Zij was bang haar vlucht te missen (ik neem dat meestal iets ruimer) en ging ik alleen verder naar Venice Beach. Wat een beleving!!! WOW! Wat een drukte. Had geluk (alweer?), want het was zondag en dus volop entertainment en drukte. De skateboarders bij de skateboarders, de surfers bij de surfers, etc. Overal muziek en dansen. Er was zelfs een soort feest tijdens sunset op 't strand. Leek wel een sekte die onder trance dansten op de beat van alle verschillende trommels. Blijkbaar was dit iedere zondag. Geweldig.
Een stad waar je je nooit zal vervelen!
Guatamala by Night - Guatamala
Alle seats volgeboekt, dan maar businessclass seats aanklikken en we zien wel wat er gebeurd. Niks! Heerlijk (helaas maar 1,5 uur) gevlogen. En natuurlijk minstens 1 uur over zaken gesproken met de NL's achter me, die waren opgelicht in CR en te horen hadden gekregen dat de vlucht was volgeboekt en alleen nog businessclass mogelijk was. Vlucht zat absoluut niet vol.
10,5 uur wachten in Guatamala, what to do? Geen lockers op het vliegveld voor m'n backpack. Stiekem shuttlebus genomen naar het Westin, wilden mijn tas niet in bewaring nemen (wat een service), toch maar site inspection gedaan (om 2100 uur) en geparty crashed in het Westin bij een Sweet 15! Een 15-jarige bday wordt hier megagroot gevierd. (Ik zie mogelijkheden ;-p) Leek wel een trouwerij met galajurken. Werd gewoon toegelaten met m'n sportschoenen. Later toch eruit gekickt. Kwam bij een soort Lloret de Mar terecht in een straat erachter dat maar tot 1 uur open was. Had ik dus niks aan en was beter om niet rond te lopen met een backpack in Guatamala city, te gevaarlijk. Dus terug naar het vliegveld. Gesloten en pas om 3 uur weer open. IJskoud buiten. De taxichauffeur zei klop maar gewoon op deur, haha en ja hoor beveiliging belde iemand van een hotel. Even later kwam iemand aangerend, half aangekleed en roggelde nog ff op de grond. Vertrouwde de man niet, had zoveel verhalen gehoord. Zei dat het hotel daarachter de bosjes was, 4 min lopen. Yeah right! Hij boos, was wakker gebeld en ik vertrouwde 'm niet. Wilde in ieder geval een lift met de taxi. ok. Stopte bij hotel Aeroporto, oud vrouwtje haalde het grote slot van het hek en bleek dus toch ok te zijn. Kookte nog even wat eten voor me, paar uur geslapen en heerlijk met een grote spin gedoucht (die ik zelfs nog heb gered zonder te schreeuwen, kostte me zeker een half uur, wat een overwinning voor me).
Toch nog wat meegemaakt, ipv 10 uur wachten op een gesloten vliegveld.
Spadagje - Costa Rica
2e poging Costa Rica ging me iets beter af. Na het zoveelste regenwoud (heb 'r nu genoeg gezien) en weer een (mooie) waterval, kreeg ik een natuurlijk gezichtsmasker op van vulkaanmodder, daarna badderen in een 40 graden natuurlijke pool met een heerlijk watervalletje als massage op je rug. Hier hoefde je niet op je beurt te wachten en het stukje te delen met anderen. Plek zat! Elysium is er niks bij ;-p
De vulkaan was helaas niet actief, maar zeker mooi om gezien te hebben. Dacht dat we 'r zouden beklimmen, maar dat viel weer tegen. Denk niet dat mijn 60-jarige (loog dat ze 47 was) verschrikkelijk Amerikaanse medereizigster dat had willen doen, maar ok. Wat gekleurde vogeltjes gezien, een eucalyptus boom (zonder kuala beer, ff wachten tot Aussie) en wat megaspinnen.
Hoe vaak proberen ze je in CR niet op te lichten. Helaas had meer van de mensen in CR verwacht. Zelfs de dame uit de US die ik ontmoette via Couchsurfen vroeg 10 US$, wat tegen de regels van Couchsurfen is. Uiteindelijk wel heerlijk ontbijt voor gekregen en heel veel gelachen en veel over zaken gesproken. Kom ik niet de een tegen in Tobago, dan is het wel iemand in CR die over zaken met me praat. De heren in CR zijn zeker galant en heb ik mijn backpack bijna weer niet op mijn rug gehad. Kreeg zelfs een slaapplek aangeboden (toch maar afgeslagen ;-p)
Ook is het de 2e keer dat ik hier over berovingen hoor. Jammer, dacht dat het zo'n veilig land was.
In totaal 6 dagen Costa Rica vond ik prima, alleen jammer dat ik geen tijd meer had om via CR voor 30 US$ met de bus naar Nicaragua (waar je kan vulkaan boarden!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!) en Panama te gaan....
Slapen tussen de zwervers om 5 uur ‘s ochtends….?? - Costa Rica
Na een hongerige reis van 12 uur, was ik blij dat ik om 22 uur nog bij mijn Couchsurfer aan kon kloppen. Zij moest om 5 uur op om naar werk te gaan, dus kreeg een boterham (met KAAS!) en ging slapen. Haar wekker ging dus om 5 uur af en ik werd op dat moment vriendelijk, doch dringend verzocht om ook binnen 20 minuten de deur uit te gaan..
Pardon?! Wat, hoe, waar?! “Ehm, ok…ik moet ook de deur uit?”
“Ja en je hebt 20 minuten om je aan te kleden”
“ Ok, maar waar ga ik heen, wat ga ik doen om 5 uur ‘s ochtends??”
“Dat weet ik niet, ik kan je m’n Franse gids lenen?”
“Kan ik nog even snel (extra koud) douchen?”
“Zucht, eigenlijk niet. “
“Heel snel dan, 5 min?”
“Ok, echt 5 min dan en haast je!”
Dit was haar couchsurf regel en was verbaasd dat ik dit niet gewend was.
Om half 6 stond ik dus in het stadje waar alles natuurlijk nog gesloten was. Tja, en nu? Wie ken ik hier, wat ga ik doen? Natuurlijk niks voorbereid en niks uitgezocht, zucht. Dit had ik niet verwacht. Dan maar bij de zwervers in het parkje wachten tot er iets opengaat?
Oh wacht, ik heb nog een telnr van een meisje uit CR die ik in Tobago had ontmoet en zeker wel 10 min had gesproken. Inmiddels was het rond 7 uur….tringgg…
“Hey hallo, ik ben in CR, ben soort van op straat gezet en alles is dicht. Wat doe je vandaag?”
“Hey hallo, leuk dat je er bent! Ik heb vandaag wel wat tijd, zal ik je over 1,5 uur oppikken?”
“Ja graag, leuk!”
Ik was gered. Nadat ze me had getrakteerd op een traditioneel stevig CR ontbijt (rijst met bonen, ei, gebakken banana (platanos) & brood, nam ze me mee richting het regenwoud om daar te hiken.
Costa Rica is koud! (door de bergen en wind) Helemaal met de regen in het regenwoud. Gelukkig had ze 2 regenjassen bij d’r en had ik toevallig een spijkerbroek, sportschoenen en sweater aan (bedankt voor de tip NL). Dus gingen we hiken in de regen. Helaas wilde ze niet het pad nemen waar de giftige slang was, leek mij juist wel spannend, maar ze zei dat ik het waarschijnlijk niet helemaal begreep ;-p.
In de stromende regen moet je tussendoor ook nog wel genieten van al het groen om je heen en niet constant naar de grond kijken of je niet in plas met water stapt. Helaas, toch te laat! Natte schoen en sok. Dat is pech, droge kleren aantrekken kon ik niet, want was op straat gezet en kon er pas rond half 5 weer in. Hoe moe ik ook was en hoe vaak mijn ogen wel niet dicht vielen, ik zou het toch moeten volhouden tot half 5. Geen strand te bekennen om even te slapen of iets dergelijks. De enige optie zou een bankje in een parkje zijn…toch maar niet.
Iedereen denkt dat ik hiervandaan kom, ze praten alleen maar Spaans tegen me en vragen ook nog eens de weg aan me! Heb zelfs nog iemand kunnen helpen, haha! Op het moment dat ik de woorden niet weet, kijken ze me raar aan alsof ik geen Spaans WIL praten! Had een gesprek met een meisje en ze vergat haar boodschappen. Ik wilde haar naroepen, maar dacht ow, hoe ga ik haar nu roepen. Chica? Had wel al 2x het woord muchacha gehoord, dus koos toch daarvoor. Riep keihard op straat: “ Muchacha! Your bags” Haha, Achteraf toch het goede woord gekozen. Iedereen is erg beleefd en bedankt elkaar voor alles. Bijvoorbeeld als je de bus uitstapt en als iemand jou bedankt hoor je standaard Con Gusto (heel netjes voor graag gedaan) te zeggen.
Vannacht hebben we de telefoon niet gehoord, vriend van mijn couchsurf host was beroofd en stond op straat zonder geld en sleutel van zijn huis. Die had zij. En dat in het land waarvan ik dacht dat het het veiligste land zou zijn dat ik zou bezoeken…zo zie je.
Zit in een grote stad wat dus minder leuk is. Geen mensen die even een praatje met je maken. Iedereen is druk en gehaast.
Het valt me op dat men hier net zo veel vloekt als in T&T. Vraag me af of ik dat in ieder land nou zo is. (Daar was het You Muddah Cunt en hier is het Puta dit, Puta dat en Mongoles)
Ik moet hier snel weg. Uit dit huis en uit deze stad. Hoop dat het ergens anders leuker en gemoedelijker is. Dit is niks voor mij. Maar ja, helemaal alleen in de Hot Springs liggen met uitzicht op de vulkaan El Arenal? Nog geen reactie van een couchsurfer. Zal ik dan maar vast naar een surfstrand gaan aan de Pacific site (de andere kant Caribean site is het nl regenseizoen), daar zal de vibe vast anders zijn en ken ik tenminste weer iemand. Of zal ik gewoon teruggaan naar Tobago, waar het warm is, de zon schijnt en de mensen zo vriendelijk zijn?? Even kijken wat de mogelijkheden zijn.
De volgende ochtend zat ik in het vliegtuig met weer een reis van 12 uur voor de boeg. Heerlijk toen ik in Trinidad aankwam. Moest wel 6 uur wachten vanwege een standby seat naar Tobago, maar ondertussen heerlijke doubles gegeten, terwijl ik niet eens genoeg geld had en zelfs een fles water voor me werd gekocht. Waar mensen spontaan tegen je praten en er een leuke sfeer met iedereen ontstaat op de airport. Weer wat emailadressen uitgewisseld en dus weer wat vrienden erbij.
Dan kom je in Tobago aan en hoor je weer heerlijke muziek. Wat heb ik dit gemist de laatste –ahum- 3 dagen! De 19e weer terug naar CR om de rest van de koers te vervolgen en toch nog maar even El Arenal en Monteverde mee te pikken.
Vandaag eindelijk een levende slang gezien in Tobago, kroop zo voor mijn voeten weg…
Hasta la proxima!
Nieuwjaarsduik afgelast? Hier niet! - T&T
Happy New Year!
En wat doen we op 1 januari?? Tijd voor een nieuwjaarsduik! 14 nieuwjaarsduiken afgelast? Hier ging het gewoon door hoor! (Zie foto)
Kerst en Oud & nieuw werd vooral op 't strand gevierd. Kerst was gewoon bij mensen thuis langs en de hele dag overal eten. Macaroni pie, cake. Heerlijk! En daarna natuurlijk limen op 't strand met z'n allen. Oud & nieuw begon helaas niet al vroeg in de ochtend/middag, zoals ik had gedacht en had gehoopt. Rond een uur of 9 's avonds liep het strand vol en waren ze eindelijk klaar (nou ja, nog niet helemaal) met het opzetten van de muziek. (jaja, lijkt mij wel, ik weet het en dacht er ook aan, misschien leer ik er wel wat van ;-p) Er was een band en ja, weer limen met z'n allen. Was natuurlijk wel gezellig. Sommigen bleven de hele nacht limen en sliepen in tenten, anderen sliepen pas de volgende ochtend in hun hangmat.
De volgende dag was er een internationale vliegerwedstrijd. Had graag mee willen doen met m'n paarse vlieger.
Inmiddels een hoop dode, platgereden en uitgedroogde slangen gezien langs de kant!!! Gelukkig geen levende!
Er was een kinderfeestje op 't strand. Er was eten, een steelpan (1 persoon = drummer?) en er werd o.a. geschminkt. Ik kon meteen weer even oefenen. Helaas geen foto's gemaakt. Met een beetje fantasie zelfbedachte blauwe vallende sterren geschminkt, viel in de smaak (ik lachte me rot)!
Ok, dan kom ik toch bij het punt, en ik weet niet hoe ik het moet zeggen, maar..... ik dacht net laat ik maar eens m'n e-ticket bekijken om te kijken hoe laat ik dinsdag moet vliegen naar Costa Rica. Ik zoeken en zoeken en zoeken in m'n mail. He, ze hebben 't niet toegestuurd dit keer?? Hoe kan dat nou?? M'n betaling zal toch wel aangekomen zijn, heb ik nooit meer gecheckt. En ook nooit meer gekeken of m'n bevestiging wel is binnengekomen... Ow nee, 't zal toch niet he!!!! Ik m'n bankrekening bekeken of de betaling wel goed is afgeschreven, nee (!), kom er niet in, vanavond een storing!! Geloof 't of niet, maar ik was nu echt klaar voor Costa Rica. Het gaat er een beetje op lijken of ik hier nooit meer zal vertrekken.....
Wordt vervolgd! (vanuit Tobago of Costa Rica??)
ps Heb weer wat foto's geupload bij Trinidad & Tobago