De wereld van 1001 nacht - India

India...... party party party, yogalessen, heerlijk eten en zangles van een 80-jarige vrouw zonder tanden in het Hindi. Dat is samengevat wel India.

Het draait hier allemaal om wie kent wie. Men overdrijft zwaar (of is dat mannen eigen ;-p) en komt de afspraken ook meestal niet na. Ik begrijp inmiddels het kastensysteem en de gearrangeerde huwelijken iets meer. Ik ben overigens van de kaste 'Nordin'. (Het werd me zo vaak door de kids gevraagd in Nepal.)
Op de een of andere manier begaf ik me steeds onder de elite, locale 'rijken' en zo zie je denk ik een heel ander India dan waar men het constant over heeft. Als je in zo'n prachtig paleis loopt en steeds in 5 sterren hotels bent, vergeet je af en toe echt even dat je eigenlijk rondloopt met een backpack! Men probeert hier ook vooral te laten zien hoe rijk India is en hoe belachelijk ze het vinden als men over het arme India praat. India vies??! India stinkt?!! Ik loop nog steeds met 5 volle handgeltubes.
In Delhi, Jaipur en Bombay is het elke dag feest! Van openlucht poolparty's tot een prive verjaardagsfeestje van de zoon van de minister in hun jachthuis (mega villa) inclusief dj en dansvloer.
Veel op stap geweest met een royal. De zoon van de sultan van de staat. Opgegroeid in een van de paleizen van de koning (houdt van simpele dingen). Heel de geschiedenis gehoord over spelen in de tuinen van het paleis etc. Zo zie je een paleis op een andere manier. Dit paleis is nu een hotel. Er staan 22 koffiesoorten en 32 theesoorten op de kaart. Ik bestelde natuurlijk een koffie die niet op de kaart stond....! mwahhaha.

Ik chill en zwem in privezwembaden van oude paleizen waar pauwen op de rand lopen en waar achter me de eekhoorntjes eten en spelen. Heerlijke stilte en alles voor me alleen. Wat een rust. Het is ontzettend druk in India, overal en al dat getoeter! Iedereen lijkt haast te hebben, al is het nergens voor nodig.

De Taj Mahal was DE reden voor India. Dit had ik me toch anders voorgesteld. Maar het kon niet opwindender! Ik had speciaal een sari aangeschaft en aangetrokken. Aangezien ik dit niet zelf kon, kreeg ik hulp. Van mensen die dachten dat ze het wel wisten.... Ik smokkelde mezelf weer naar binnen als locale, maar dit keer werd ik betrapt, stak ook een meter boven de rest van de vrouwen uit! aiaiai. Ze vroegen in het Hindi waar ik vandaan kwam. Tja, ik dacht ik mag niet praten, dan val ik helemaal door de mand! Dus ik gebaarde alsof ik het niet begreep en niet kon praten. De bewaker was boos, maar liet me toch door. Eenmaal binnen, keken ALLE vrouwen me raar aan. Iemand probeerde me wat duidelijk te maken in het Hindi, de ander kneep in mn arm, echt hard! Ik begreep inmiddels echt wel dat er iets mis was en waarschijnlijk met m'n sari, maar wat?? Ik probeerde te seinen of iemand me kon helpen. In plaats van genieten van de Taj Mahal, had ik een sari ontmaagdingsgevoel, ik zag alleen maar starende vrouwen die me iets duidelijk probeerden te maken. En de gids maar denken, waarom let ze nou niet op? Uiteindelijk aan het eind, kwamen er een paar vrouwen naar me toe en hielpen me midden op straat, midden voor de Taj Mahal met mijn sari. Zag er daarna prachtig uit! Niks loopt in het leven zoals je denkt dat het loopt. Ik wist 20 jaar geleden wel dat ik ooit naar de Taj Mahal zou gaan, maar had ik ooit gedacht dat ik de Taj Mahal op zo'n manier zou ervaren??

Naar een fort geweest voor een mooi overzicht van de stad. Ik schrok me kapot! Zie ik opeens een luipaard naast me chillen! Ik was doodstil en dacht 'dat kan toch niet wat ik zag??' Toen zei ik stotterend 'ehm zag je dat ook?' 'Wat zag je, een tijger? Ja, die heb je hier' 'Waaaat?!' Daar was ik niet op voorbereid. 'Ehm, het leek eerder op een luipaard?' 'Wat? Oh waar? Ja, die heb je verderop.' OMG, dus keren voor een foto, want GELUKKIG zat ik op dat moment in de auto. Maar hij was al weg. De luipaard lag er zooo chill bij, dat ik me niet kon indenken dat het echt was, het leek wel een groot knuffelbeest. En zo dichtbij! Blij dat ik in de auto zat, wat nou als ik liep?? (Moest overigens later nog wel de auto uit.) Op de terugweg zagen we een Blue Cow (een soort antilope). Deze mochten niet gedood worden, maar nu hebben ze de naam veranderd in Blue Horse, dus nu mag het wel!

Na Jaipur met de trein richting Bombay. Was in voor deze nieuwe ervaring, maar ik heb het wel weer zwaar overdreven (eigen schuld). Ik bleek geen geldig ticket te hebben, dus kreeg een boete en dus had ik ook geen plek voor de komende 21 uur. Uiteindelijk had ik een vaste plek voor de laatste 7 uurtjes en toen vroeg het gezin of ik hun plek kon delen. OMG en ik kon geen nee zeggen. Bij aankomst zocht ik mijn backpack. Fijn, daar was ook nog eens overheen gekotst!

Ik slaap op steeds dunnere matjes en voel er steeds minder van. Men deelt hier alles met elkaar, alles wat je hebt. Dan heb ik het vooral over eten en drinken. Niemand raakt hier een fles water met je mond aan, dus kan je altijd en overal uit de fles drinken die er staat. Een fles water gaat dan ook door de hele bus.
Er werd nog gevraagd toen ik m'n sari droeg en mijn zonnebril op had of ik nou in die ene tv serie speelde! haha. Ik ben nog uitgenodigd voor een trouwerij en of ik mee wilde spelen in een film, iets met ayurveda, maar ik moest helaas weer door. Zo kan je je maanden vermaken in India.
Ik krijg liften aangeboden op de motor waar men al met z'n tweeen op zit (even voor de duidelijkheid ook een vrouw). Ik loop door India en zie mijn ring van de Marskramer, mijn pen van de Hema en ontmoet de dekbedovertrek exporteur van de Hema!
Inmiddels loop ik op de traditionele manier met bloemen in mijn haar. Het eten is hier fantastisch!! Zo heeerlijk en zoveel nieuwe gerechten. Wat een hoop soorten roti's je wel niet hebt!
Ik heb veel Bollywood films gekeken! Ook een paar keer naar de film geweest. Opeens draaiden ze het volkslied voordat de film begon. Er werd al tegen me gezegd 'opstaan', maar ik begon keihard te lachen en dacht dat het een grap was! Opeens stond iedereen op!!! Schaamde me rot. Voorin zaten nog 2 toeristen en er werd toch echt vriendelijk aan ze gevraagd of ze wilden opstaan.
Ook bikram yoga in de grootste fitness center van India gedaan. Daarna nog lessen ashtanga yoga gehad en zangles van een 80-jarige vrouw zonder tanden in het Hindi. Oftewel ipv Do re mi, Sa re da.
Dan zit ik in de bus, kijk naar links en zie opeens een olifant op de snelweg naast me lopen (wel met 'bestuurder' op z'n rug).
Iedereen voelt zich maar steeds verantwoordelijk voor me en checkt of ik het land wel veilig verlaat en of ik nog iets nodig heb etc.

Uiteindelijk verliet ik India met een huilend meisje in de bus. Ze was net uitgehuwelijkt en had haar aanstaande man dezelfde ochtend ontmoet. Ze probeerde aan haar ouders uit te leggen, dat ze al verliefd is op iemand en ze graag willen trouwen. Helaas, het is niet dezelfde kaste, dus nee. Nu moet ze afwachten of deze aanstaande nee zegt. Zijn moeder vroeg of ze kon koken en ze zei hard nee. Haar moeder vroeg waarom er geen lach vanaf kon, ze zei 'Hoe kan ik lachen als mijn hart huilt...' De jongen waar ze verliefd op is, is ook uitgehuwelijkt en de verloofdatum is al geprikt. Hij gaat dit afzeggen. De twijfel is nu trouwen en een boze familie of uitgehuwelijkt worden en zeer ongelukkig leven...

In India had ik me nog wel maanden kunnen vermaken, maar ik verlang naar strand....dus....

Gevangenis in India, opgegeten door een luipaard en overleven in de jungle - Nepal

Na me met wat zeer positieve energie geladen te hebben, kon ik Nepal (en de wereld) weer aan! Had mezelf zo’n beetje bij de monnik “to be” uitgenodigd. Hoe positief kan iemand zijn, daar kan men nog wat van leren! Over een jaar verlaat hij alles en iedereen en gaat voor de mensheid de hele dag mediteren.

Ik kwam nog in aanraking met wat Nepalese acteurs en ze hadden een shoot van een paar dagen. Ik was ook uitgenodigd enzei natuurlijk geen nee. Natuurlijk zoals alle bollywood films, maar dan low budget. Rondom een boom, klimmen op een heuvel en naar elkaar toe rennen. Hahaha. Ze dachten dat ik model was (dat krijg je na een week niet eten ;-p) en ze vroegen of ik ook niet geinteresseerd was in een rol. hahaha

Na 3x per dag dahl te eten, word ik al misselijk als ik het ruik!

Men loopt hier allemaal hand in hand, mannen met mannen, vrouwen met vrouwen. Vooral de mannen. Ze voeren elkaar eten en liggen bij elkaar op schoot en hangen graag bij elkaar. Erg grappig om te zien.

Ik snap niet dat iedereen zo moeilijk deed over visa of Nepal. Niks aan de hand! Je kan zelfs illegaal India binnensneaken (alleen als je er als een Nepalese zoals ik uitziet natuurlijk) via paard en wagen

, dus waarom zou je een visa nodig hebben?! ;-p Ok, dat was dus geen handige actie van de tante die me meesmokkelde, want toen ik terugkwam was iedereen boos! Ik had wel in de gevangenis kunnen belandden, wat als ze me hadden gecontroleerd! Ik had echt geluk. Ehm ja...ok, was misschien niet handig, maar wel een avontuur!! Haha.

Wat vervoert men allemaal als ze reizen? Kasten, bedden, fietsen en zelfs geiten gaan allemaal op het dak van de bus!

Tegenwoordig zijn mijn vervoermiddelen: Paard en wagen, een riksja, bussen die lekken of gewoon bovenop een bus. Toch voelde het bovenop die bus bijna hetzelfde al s een Mercedes Cabrio Avantgarde CLK 200 inclusief kontverwarming! “Wind door je haar en de zon die de metalen buizen verwarmen” Hahahaha. Ik was overigens trendsetter, want dit doen de Nepalese vrouwen niet en men denkt dat ik dat ben.

Aangekomen in de jungle zeiden ze dat ik wel mijn deur goed moest sluiten voor de dieren. Dit was tegen de luipaarden die af en toe het dorp inlopen want pas was er iemand uit bed gesleurd. Ik kreeg mijn deur dus NIET goed dicht en NIET op slot, maar dacht dat ze het dus expres zeiden om me te pesten. Ik nam een douche en zodra ik buiten kwam, was iedereen in de weer! Er was een luipaard het dorp in gelopen en liep zo langs ons. Ok.... die nacht sliep ik dus niet goed.

De volgende dag was er een storm! Niet normaal. Onweer, regen en bliksemflitsen. Nog nooit zo erg meegemaakt! De deur vloog natuurlijk open, ik schrok me rot.

De dag erna gingen we de jungle in op jacht naar tijgers! Ik zag een Paradise Flycatcher, leek net een sprookjesvogel die zou passen in de cartoon Mulan. Veel aapjes gezien. Toen zagen we voetsporen van een tijger met kind. Gevaarlijk dus. De eerste tijger zag ik niet, ze wezen en wezen en de gids pakte ruw mijn gezicht en deed het in de juiste richting. Alsof dat helpt. Hij was zwaaaar geirriteerd en vloekte dat ik het niet zag. Ja, wat moet ik doen, liegen? Ik moest alleen maar lachen dat hij zich zo druk kon maken. Hij heeft geluk gehad dat ie geen vuist op z’n gezicht had gekregen van me.

De volgende tijger zag ik wel, heel dichtbij! Geweldig! Na een tijdje middenin de jungle begon het te stormen, alle bomen heen en weer. Zwarte lucht! Storm en regen en hard! Al het zand waaide op. Het leek wel of de wereld opeens verging. We zagen niks meer en moesten de hele jungle nog door! We probeerden te schuilen onder een boom (heel slim), maar aangezien het geen goed plan was, moesten we wel door. Zo gevaarlijk met al die bomen (en beesten, maar ik hoopte dat die ook schuilden). Opeens renden we bijna tegen een wilde olifant aan! De gids stopte en zei, we kunnen niet door. Shit! Wat nu?! Op onze tenen liepen we met een heeeeele grote boog om de olifant heen, die ons in de gaten hield. Gered!

Blijkbaar is de moesson dus begonnen. Eenmaal terug waren we zo moe dat ik in ieder geval vroeg ging slapen. Ik was in diepe slaap en hoorde opeens mijn naam! Ik schrok me rot. Geen electriciteit en de batterijen van mijn zaklamp waren ook op. Met het licht van mijn telefoon scheen ik in het rond. Ik dacht dat iemand naast mijn bed stond, want mijn deur ging natuurlijk niet goed op slot. Bleek het de dronken gids te zijn die bij het raam naast mijn bed stond en vroeg of hij geen tijgertip kon krijgen en of ik de deur open wilde doen, want hij wilde bij me slapen!! OMG! Zijn vrouw sliep in de kamer naast me en toen ik hem goed duidelijk maakte dat ie moest opdonderen, zei ie natuurlijk dat het een grap was. Tja, ook zulke couchsurfers zitten erbij. Weer een slapeloze nacht want nogmaals mijn deur ging niet goed dicht!

De nacht erna had ik 2 megaaaa spinnen in mijn kamer. 1 op de muur en een onder mijn bed. Ik had wel een gare klamboe, maar die hielp niet echt. En weer een slapeloze nacht.

Je kon in de rivier gewoon zwemmen, toen ik dat deed, kwamen er allerlei kids, dus meteen via de kids kennis gemaakt met het hele dorp. Werd weer uitgenodigd bij mensen thuis. Niemand sprak een woord Engels. Ik voelde me net een kind. De kinderen kwamen uit school en kwamen me ophalen of ik “buiten kwam spelen”. Je merkt een duidelijk verschil tussen de kinderen die op een prive school zitten of op een openbare. Bij mijn vertrek, moest de oudste huilen en vroeg of ik snel weer terugkwam. Aaaahh!

Het is me opgevallen dat ik vanaf het moment dat ik in Nepal aankwam tot en met het moment dat ik Nepal verliet, er altijd wel iemand was die met me meeliep / reisde of ergens heen bracht, zodat ze zeker wisten dat ik ok was. De mensen zijn erg aardig en gastvrij hier.

Voorlopig heb ik wel weer even genoeg avontuur gehad!

Undercover in Nepal

Zoeken naar paaseieren of naar treinrails? - Thailand

Van de ene kampong in Maleisie naar de andere in Thailand. Ik werd door m'n oom, nog geen half uur rijden naar mijn andere familie net over de grens in Thailand gebracht. Ook daar kwam ik natuurlijk bijna niet weg en bleef ik uiteindelijk toch weer langer.

Hierna 9 uur hutjemutje in een met rose bekleed busje onderweg naar de volgende bestemming. Niemand spreekt een woord Engels, dus inmiddels spreek ik een paar woorden Thais. Uiteindelijk aangekomen in Koh Phi Phi (van de film 'The Beach'),

maar in de film is het allemaal mooier (of ben ik inmiddels verwend met de Cook islands?)!! Verveelde me en zag een van m'n doelen van dit jaar. Heb mijn Advanced Open Water gehaald!! Jeeeh. O.a. schildpadden en met haaien gedoken, een diepteduik gemaakt van 30m en mijn eerste (en laatste) nachtduik gedaan. Blijkt dat ik het goed doe voor iemand die pas 10 duiken heeft genomen. Mijn balans is goed, ik adem rustig, navigeer goed. Ik kan ook eindelijk mijn buddha houding goed. Ziet er dus goed uit, maar als ze eens in mijn hoofd konden kijken!! Ik vind het nog steeds doodeng als er water in mijn masker komt (lenzen) en dat ie afglijdt. En bijt nog steeds te hard op dat ding waar je door ademt (hoor vast te weten hoe 't heet). Durf 'm ook niet uit te nemen onder water. En ook niet ondersteboven te hangen. Haha, ze moesten eens weten! De tanden stonden erin hoor! De meeste vissen zie ik niet eens, teveel bezig met mijn masker en ademhaal apparaat (hoe heet dat ding nou?)

Het is hier allemaal lekker geregeld, niemand communiceert met elkaar en het lijkt wel of niemand echt wil werken en ze alleen maar op geld uit zijn. Ik wilde een van de avonden terug naar het hotel, maar het was low tight, dus kon er geen longtailboot (soort watertaxi) naar de overkant vonden ze. Ik moest of wachten (hoe lang??) of lopen (30min). Dan maar lopen. Verdwaalde (zoals overal) en kwam bekenden tegen die net eten hadden gehaald en nodigden me uit. Dus gelimed met ze en meegegaan naar tattooshop waar een van ze op de traditionele manier met bamboo een tattoo liet zetten. (Een ander liet het de volgende dag in z'n lip doen en zag er niet uit!!!!!!!) Inmiddels was het half 2 en ik moest nog steeds die boot nemen (die inmiddels 3x zo duur was geworden). Aangekomen bij het hotel was er geen kip te zien. Daar was ik al bang voor. Receptie dicht. Geen taxi meer terug en ze hadden me overgeplaatst naar een andere kamer!! Daar lag dan ook mijn backpack. En ik zou de sleutel nog krijgen....chips!! Ik ben maar achter de receptie geklommen (en de kakkerlakken overwonnen) en heb ieder laatje opengetrokken. Niks! Ik had geen keuze dan buiten met de muggen, kakkerlakken (en de andere beesten) in een hangmat te slapen. Nog een poging in de goedkoopste kamers om te kijken of er niet toevallig een open was en daar mijn backpack lag. Helaas... Ik hoorde opeens een groep mensen per longtailboot aankomen en rende (letterlijk) naar ze toe. Ze waren gaan stappen met het personeel van het hotel en die waren voorlopig nog niet terug...ok... Ze boden aan om bij hen te chillen en mocht daar blijven slapen. Ze sliepen met z'n 3-en in een bed en zo kon ik in de ander. Zo lief!!!!

Het is wel echt een party eiland met Nederlandse prijzen. Heb blijkbaar wel echt de Full Moon party gemist in Koh Pah Nang en ook het waterfestival. Allebei een groot spectakel!

Hierna 13 uur in een bus naar Bangkok. Hield het hier nog geen dag uit. Grote stad.
Ik had nog geen hotel of geen couchsurfplek. Alle goedkope hotels zaten vol. Wilde net weggaan toen een meisje riep dat ik eventueel de kamer wel met haar kon delen. Haar ouders gingen weg en ze bleef nog 1 dag langer. Geweldig! Omslachtig met sleutel en moesten elkaar maar vertrouwen, maar ging allemaal goed. Ik wilde vast m'n vlucht naar Nepal boeken en haalde een drankje aan de bar. Daar raakte ik in gesprek met iemand en mocht zijn laptop gebruiken. Hij moest naar het toilet en zei alleen 'niet weggaan he met m'n laptop'. Maar ja, weer vertrouwen dus.

Op 2e paasdag zoek ik normaal gesproken naar eieren of verstop ik ze juist. Dit keer was ik op zoek naar een treinrails die naar Maekong zou leiden, waar de trein dwars door de markt rijdt en men dan even hun groenteknollen even opzij zet. Het treinstation stond wel op de kaart, maar niemand kende de Maekong markt. Zelfs het toeristenburo niet. Na een dag zoeken, en het grote plein waar ik maar niet kon oversteken vanwege de drukte, zeker 3x rond ben gelopen (je zou zeggen oefening baart kunst, maar volgens mij is 3x dan niet genoeg), werd ik weer de richting uitgestuurd waar ik begonnen was! OMG! Uiteindelijk, bijna per ongeluk, liep ik ertegenaan. Prachtig, net een bladzijde uit een sprookje en zo verstopt! (Hoeveel chocolade eitjes zou ik nou niet hebben verdiend?) Toen ik echter een kaartje wilde kopen, zei de man dat er geen trein meer reed naar Maekong en dat ik de volgende ochtend maar terug moest komen om 7.40 uur en de reis 4 uur duurde! Ja daaaag!!
Ik wist nu dan wel de weg, maar had het er niet voor over om een dag langer te blijven en weer zolang te reizen.

Uiteindelijk jammer dat ik dit niet heb gezien, de Grand Palace, de Full Moon party en het waterfestival, maar wilde weg uit dit alles en terug naar mijn oorspronkelijke plan: Nepal.

Enge beesten - Malaysia

In Nederland nog even een dagje naar Keulen en een weekendjeParijs geweest (waar ik heb geleerd om midden op de Champs Elysee te picknicken...wie weet heb ik er nog wat aan op reis). Na29 uur reizen eindelijk op plaats van bestemming!!Op Singapore airport bleek nietalleen een Terminal 1 te zijn met een vissenspa, Terminal 2 & 3 met openlucht zwembad, een gratis bios engratis gamehal bestaan ook nog!

Om vanaf Singapore via Delhi te reizen naar Nepal, zal je toch een visum voor India moeten hebben....tja....dat had ikdusniet! Dus nu reis ikna een weekje Maleisie met de trein naarThailand en dan door naar Nepal. Aangezien ik ook geen visum heb voor Nepal, moet ik op deairport van Nepal een visum aanvragen voor Nepal en danbij de Indiase visumdienst in Nepal weer voor India....ahum.
We zullen zien hoe dit allemaal verloopt en waar ik uiteindelijk terecht kom... Thailand stond totaal niet op de planning, maar zag toch wel een leuk olifantendorp, en als het niet te ver is, misschien toch maar even een kijkje nemen...?
Ik had me helemaalweer voorbereid op het koud douchen, maar dit valt zo erg mee!!! Waarschijnlijk omdat het hier bloedheet is, niet normaal!!! Geef mij dan maar liever 25 graden in NL. Kan amper de deur uit, het is gewoon te warm om iets te doen.
Op 't moment nog in Malaysiabij familie, weet niet hoeveel huizen ik inmiddels al heb bezocht en waar ik allemaal wel al niet heb geslapen. Haha, zelfs mega business mindedtante die me aan allerlei zakenmensen heeft geintroduceerd is nu ook officieel een Couchsurfer geworden.
In 3 dagen tijd alle enge beesten gezien die ik wilde (?!) zien.

Slangen, een soort schorpioen/caterpillernog geen meter van me vandaan en als ie je bijt en je niet snel genoeg naar het ziekenhuis gaat, je dood bent!! Daarna ook nog een soort mega grote wesp die giftig is. En ik slaap zonder klamboe...ahhh! De volgende dagop zoek naar olifantenin de jungle.Jemoest 3x op de railing van de snelweg slaan met een stuk houtof steen en dan weet de schipper dat mensen naar de overkant willen.Helaas, dit keer kwam ie niet opdagen... Nog rondgevaren, maar geen olifanten. Wel apendie sprongen van boom naar boom (zal't filmpje nog uploaden)! Als een survivor gevist en kip gebbq'ed op een eigen gemaakt kampvuur (inmiddels ook een beetje dingen in Tobago geleerd merk ik).
Als het goed is (je weet het nooit), morgen richting Thailand naar 't strand van de film van Leonardo di Caprio The Beach, Floortje Dessing raadde dit toch echt aan en in Bangkok kijken naar de markt die gebouwd wordt op de treinrails en waar men hun spullen opzij zet als de trein eraan komt en soms groenteknollen de lucht in vliegen (foto's volgen vast!)En daarna gewoon weer de spullen terugzet en men weer vrolijk doorgaat.

En ow, wat is iedereen weer lief!!

Lobsterkillerrrrr...sielogggg - Nederland

Inmiddels weer een hoop mensen gezien en weer wat heerlijke beefburgers, roze koeken en een kapsalon gegeten. Wat had ik die gemist. Verder nog een trouwerij meegemaakt. En er heeft hier een babyboom plaatsgevonden, maar tegelijkertijd ook mensen die overlijden of op sterven liggen...

Geprobeerd tassenhouders van tassenhouder.nl (jaja, even reclame) te verkopen op de zwarte markt in Vleuten. Helaas, dat was geen succes. Verder een hoop genetwerkt en een stagiaire aangenomen (komt goed!).

Op een mooie koude visavond eindelijk een levende kreeft vermoord. Het was verschrikkelijk! Het arme beest voelde het al aan toen ie in een doos werd gezet en probeerde alle kanten op te kruipen. Het voelde een beetje als een kenny aan en kreeg er toch gevoel bij. Kreeg nog als tip om het dan maar vrij te laten en in een sloot los te laten! Haha. De kreeft moest levend met kop naar beneden in een pan met heet water worden gegooid. Wat bleek, de pan was te klein!!! Dus de kreeft spartelde als een gek en probeerde zichzelf te redden. De staart ging hup over de pan en klemde zich vast. Arm beest! Wij probeerden het beest erin te drukken, want tja, nu viel ie niet meer te redden. En het paste niet, dus deksel erop en...toen zagen we het langzaam rood worden. Na 3 minuutjes eruit, ondersteboven open snijden, kruiden en nog eens 3 minuutjes in de oven. Verschrikkelijk....maar heerlijk!!

Bijna weer verder met wereldreis deel 2, wanneer gaan we (Natasha en d'r backpack) weg en waar gaan we naartoe.....

Ontsnapt aan de orkaan Tomas, de aardbeving in Christchurch, de overstroming in Aussie en de tsunami in Japan - Nederland

Van 30 graden naar 8 graden (zonder jas) en dan naar - 4,5 graden, da's weer even wennen hoor!

Nu ik overal over nadenk, ben ik een beetje teleurgesteld in mezelf. Niet eens een hele dag op het strand gerelaxed. Echt relaxen lukt me dus niet eens. Ik wilde graag toch echt wel IETS leren in een jaar tijd. Vloeiend Spaans kunnen spreken of heel goed kunnen surfen of zoiets dergelijks. Helaas... heb 6 dagen Spaans gesproken en 1 surfles gehad met als resultaat... een blauw oog!

Wilde zo graag iets bijzonders zien. Het valt allemaal best tegen met al die wonderen in de wereld (of ben ik nu te verwend?). Wilde graag mensen helpen, een dorp bouwen, kinderen helpen etc. Wilde graag iets goedsdoen voor de mensheid die het daar nodig had. Er is niets op mijn pad gekomen.

Wat ik zeker wel op reis heb geleerd, maar misschien wist ik dat toch ook wel, is dat de mensen me ALTIJD helpen, zelfs met de kleinste dingen. Ik ben nooit alleen. Wat kan de mensheid gul, gastvrij en vriendelijk zijn. Iedereen staat altijd voor me klaar. En wat heb ik een geluk in het leven, maar hoe vaak heb ik dat wel niet onderweg te horen gekregen?! Vaak gebeuren bepaalde dingen toch echt om een bepaalde reden. Leg je erbij neer of sta er even bij stil. Ik ben hierdoor ontsnapt aan de orkaan Tomas, de aardbeving in Christchurch, de overstroming in Aussie en de tsunami in Japan.

Ik heb zeker geleerd dat je de mogelijkheid moet pakken als het daar is en niet moet wachten! Voor je het weet is het er niet meer of is je kans voorbij. Als je echt iets wilt, luister alleen naar jezelf en doe het! Negeer anderen (luister wel). Luister naar je onderbuikgevoel, wat meestal voor 98% klopt (Ok, dus soms kan ook die 2% kloppen). Blijf positief denken, dan komt het goed. Neem een beslissing, welke dan ook. Achteraf weet je of het de goede was en anders was het om een reden, maar beslis! (Dat laatste heb ik uit een boek hoor)

Nog een 2^e helft van de wedstrijd te gaan....(waarvan ik ZEKER 1 volle dag op een strand ga liggen!)

Dagje vliegveld - Singapore airport

Tom Hanks in 'The Terminal' had het hier vast fijn gevonden. Een vliegveld waar alleen maar vloerbedekking ligt. Als je net niet genoeg tijd hebt om Singapore in te gaan en toch nog iets van 8 uren op een vliegveld moet doorbrengen, hoef je je hier niet te vervelen. In Singapore moet je Kaya hebben gegeten en een Milo hebben gedronken.. Dat was dus het avondeten in plaats van bijvoorbeeld een overheerlijke Nasi Lemak. Keuzes keuzes. En tja....schoenen!!! Dus ehm ja....kon het echt niet laten...en heb het allemaal zo goed volgehouden dat NIET shoppen...

Ook werd ik gelokt door de vissenspa. Dit wilde ik nou altijd al doen. Al die visjes die aan je voeten sabbelen. Ik ging in zo'n bad zitten waar ik toch wel eerst mijn zweetvoeten van het reizen moest wassen. Wel zo lief voor de visjes inderdaad. Ik zette mijn voeten in het bad en gilde 'whow whow' en vloog half omhoog!! Een vrouw die in het bad ernaast zat te mediteren, deed haar ogen open, keek langzaam omhoog en keek me aan. Ik bood mijn excuus aan voor de herrie. Maar ik zag er waarschijnlijk zo enthousiast uit en met een big smile dat ze lachte en zei:'Dit is zeker je eerste keer?' Half opspringend en nog onwennig riep ik 'ja!'. Gelukkig begreep ze het en zei dat ze ook zo zat de eerste keer. Het was zo leuk!!

Ik kan niet wachten om naar Azië te gaan. En dit was nog maar het vliegveld...!