Na me met wat zeer positieve energie geladen te hebben, kon ik Nepal (en de wereld) weer aan! Had mezelf zo’n beetje bij de monnik “to be” uitgenodigd. Hoe positief kan iemand zijn, daar kan men nog wat van leren! Over een jaar verlaat hij alles en iedereen en gaat voor de mensheid de hele dag mediteren.

Ik kwam nog in aanraking met wat Nepalese acteurs en ze hadden een shoot van een paar dagen. Ik was ook uitgenodigd enzei natuurlijk geen nee. Natuurlijk zoals alle bollywood films, maar dan low budget. Rondom een boom, klimmen op een heuvel en naar elkaar toe rennen. Hahaha. Ze dachten dat ik model was (dat krijg je na een week niet eten ;-p) en ze vroegen of ik ook niet geinteresseerd was in een rol. hahaha

Na 3x per dag dahl te eten, word ik al misselijk als ik het ruik!

Men loopt hier allemaal hand in hand, mannen met mannen, vrouwen met vrouwen. Vooral de mannen. Ze voeren elkaar eten en liggen bij elkaar op schoot en hangen graag bij elkaar. Erg grappig om te zien.

Ik snap niet dat iedereen zo moeilijk deed over visa of Nepal. Niks aan de hand! Je kan zelfs illegaal India binnensneaken (alleen als je er als een Nepalese zoals ik uitziet natuurlijk) via paard en wagen

, dus waarom zou je een visa nodig hebben?! ;-p Ok, dat was dus geen handige actie van de tante die me meesmokkelde, want toen ik terugkwam was iedereen boos! Ik had wel in de gevangenis kunnen belandden, wat als ze me hadden gecontroleerd! Ik had echt geluk. Ehm ja...ok, was misschien niet handig, maar wel een avontuur!! Haha.

Wat vervoert men allemaal als ze reizen? Kasten, bedden, fietsen en zelfs geiten gaan allemaal op het dak van de bus!

Tegenwoordig zijn mijn vervoermiddelen: Paard en wagen, een riksja, bussen die lekken of gewoon bovenop een bus. Toch voelde het bovenop die bus bijna hetzelfde al s een Mercedes Cabrio Avantgarde CLK 200 inclusief kontverwarming! “Wind door je haar en de zon die de metalen buizen verwarmen” Hahahaha. Ik was overigens trendsetter, want dit doen de Nepalese vrouwen niet en men denkt dat ik dat ben.

Aangekomen in de jungle zeiden ze dat ik wel mijn deur goed moest sluiten voor de dieren. Dit was tegen de luipaarden die af en toe het dorp inlopen want pas was er iemand uit bed gesleurd. Ik kreeg mijn deur dus NIET goed dicht en NIET op slot, maar dacht dat ze het dus expres zeiden om me te pesten. Ik nam een douche en zodra ik buiten kwam, was iedereen in de weer! Er was een luipaard het dorp in gelopen en liep zo langs ons. Ok.... die nacht sliep ik dus niet goed.

De volgende dag was er een storm! Niet normaal. Onweer, regen en bliksemflitsen. Nog nooit zo erg meegemaakt! De deur vloog natuurlijk open, ik schrok me rot.

De dag erna gingen we de jungle in op jacht naar tijgers! Ik zag een Paradise Flycatcher, leek net een sprookjesvogel die zou passen in de cartoon Mulan. Veel aapjes gezien. Toen zagen we voetsporen van een tijger met kind. Gevaarlijk dus. De eerste tijger zag ik niet, ze wezen en wezen en de gids pakte ruw mijn gezicht en deed het in de juiste richting. Alsof dat helpt. Hij was zwaaaar geirriteerd en vloekte dat ik het niet zag. Ja, wat moet ik doen, liegen? Ik moest alleen maar lachen dat hij zich zo druk kon maken. Hij heeft geluk gehad dat ie geen vuist op z’n gezicht had gekregen van me.

De volgende tijger zag ik wel, heel dichtbij! Geweldig! Na een tijdje middenin de jungle begon het te stormen, alle bomen heen en weer. Zwarte lucht! Storm en regen en hard! Al het zand waaide op. Het leek wel of de wereld opeens verging. We zagen niks meer en moesten de hele jungle nog door! We probeerden te schuilen onder een boom (heel slim), maar aangezien het geen goed plan was, moesten we wel door. Zo gevaarlijk met al die bomen (en beesten, maar ik hoopte dat die ook schuilden). Opeens renden we bijna tegen een wilde olifant aan! De gids stopte en zei, we kunnen niet door. Shit! Wat nu?! Op onze tenen liepen we met een heeeeele grote boog om de olifant heen, die ons in de gaten hield. Gered!

Blijkbaar is de moesson dus begonnen. Eenmaal terug waren we zo moe dat ik in ieder geval vroeg ging slapen. Ik was in diepe slaap en hoorde opeens mijn naam! Ik schrok me rot. Geen electriciteit en de batterijen van mijn zaklamp waren ook op. Met het licht van mijn telefoon scheen ik in het rond. Ik dacht dat iemand naast mijn bed stond, want mijn deur ging natuurlijk niet goed op slot. Bleek het de dronken gids te zijn die bij het raam naast mijn bed stond en vroeg of hij geen tijgertip kon krijgen en of ik de deur open wilde doen, want hij wilde bij me slapen!! OMG! Zijn vrouw sliep in de kamer naast me en toen ik hem goed duidelijk maakte dat ie moest opdonderen, zei ie natuurlijk dat het een grap was. Tja, ook zulke couchsurfers zitten erbij. Weer een slapeloze nacht want nogmaals mijn deur ging niet goed dicht!

De nacht erna had ik 2 megaaaa spinnen in mijn kamer. 1 op de muur en een onder mijn bed. Ik had wel een gare klamboe, maar die hielp niet echt. En weer een slapeloze nacht.

Je kon in de rivier gewoon zwemmen, toen ik dat deed, kwamen er allerlei kids, dus meteen via de kids kennis gemaakt met het hele dorp. Werd weer uitgenodigd bij mensen thuis. Niemand sprak een woord Engels. Ik voelde me net een kind. De kinderen kwamen uit school en kwamen me ophalen of ik “buiten kwam spelen”. Je merkt een duidelijk verschil tussen de kinderen die op een prive school zitten of op een openbare. Bij mijn vertrek, moest de oudste huilen en vroeg of ik snel weer terugkwam. Aaaahh!

Het is me opgevallen dat ik vanaf het moment dat ik in Nepal aankwam tot en met het moment dat ik Nepal verliet, er altijd wel iemand was die met me meeliep / reisde of ergens heen bracht, zodat ze zeker wisten dat ik ok was. De mensen zijn erg aardig en gastvrij hier.

Voorlopig heb ik wel weer even genoeg avontuur gehad!