Na een hongerige reis van 12 uur, was ik blij dat ik om 22 uur nog bij mijn Couchsurfer aan kon kloppen. Zij moest om 5 uur op om naar werk te gaan, dus kreeg een boterham (met KAAS!) en ging slapen. Haar wekker ging dus om 5 uur af en ik werd op dat moment vriendelijk, doch dringend verzocht om ook binnen 20 minuten de deur uit te gaan..

Pardon?! Wat, hoe, waar?! “Ehm, ok…ik moet ook de deur uit?”

“Ja en je hebt 20 minuten om je aan te kleden”

“ Ok, maar waar ga ik heen, wat ga ik doen om 5 uur ‘s ochtends??”

“Dat weet ik niet, ik kan je m’n Franse gids lenen?”

“Kan ik nog even snel (extra koud) douchen?”

“Zucht, eigenlijk niet. “

“Heel snel dan, 5 min?”

“Ok, echt 5 min dan en haast je!”

Dit was haar couchsurf regel en was verbaasd dat ik dit niet gewend was.

Om half 6 stond ik dus in het stadje waar alles natuurlijk nog gesloten was. Tja, en nu? Wie ken ik hier, wat ga ik doen? Natuurlijk niks voorbereid en niks uitgezocht, zucht. Dit had ik niet verwacht. Dan maar bij de zwervers in het parkje wachten tot er iets opengaat?

Oh wacht, ik heb nog een telnr van een meisje uit CR die ik in Tobago had ontmoet en zeker wel 10 min had gesproken. Inmiddels was het rond 7 uur….tringgg…

“Hey hallo, ik ben in CR, ben soort van op straat gezet en alles is dicht. Wat doe je vandaag?”

“Hey hallo, leuk dat je er bent! Ik heb vandaag wel wat tijd, zal ik je over 1,5 uur oppikken?”

“Ja graag, leuk!”

Ik was gered. Nadat ze me had getrakteerd op een traditioneel stevig CR ontbijt (rijst met bonen, ei, gebakken banana (platanos) & brood, nam ze me mee richting het regenwoud om daar te hiken.

Costa Rica is koud! (door de bergen en wind) Helemaal met de regen in het regenwoud. Gelukkig had ze 2 regenjassen bij d’r en had ik toevallig een spijkerbroek, sportschoenen en sweater aan (bedankt voor de tip NL). Dus gingen we hiken in de regen. Helaas wilde ze niet het pad nemen waar de giftige slang was, leek mij juist wel spannend, maar ze zei dat ik het waarschijnlijk niet helemaal begreep ;-p.

In de stromende regen moet je tussendoor ook nog wel genieten van al het groen om je heen en niet constant naar de grond kijken of je niet in plas met water stapt. Helaas, toch te laat! Natte schoen en sok. Dat is pech, droge kleren aantrekken kon ik niet, want was op straat gezet en kon er pas rond half 5 weer in. Hoe moe ik ook was en hoe vaak mijn ogen wel niet dicht vielen, ik zou het toch moeten volhouden tot half 5. Geen strand te bekennen om even te slapen of iets dergelijks. De enige optie zou een bankje in een parkje zijn…toch maar niet.

Iedereen denkt dat ik hiervandaan kom, ze praten alleen maar Spaans tegen me en vragen ook nog eens de weg aan me! Heb zelfs nog iemand kunnen helpen, haha! Op het moment dat ik de woorden niet weet, kijken ze me raar aan alsof ik geen Spaans WIL praten! Had een gesprek met een meisje en ze vergat haar boodschappen. Ik wilde haar naroepen, maar dacht ow, hoe ga ik haar nu roepen. Chica? Had wel al 2x het woord muchacha gehoord, dus koos toch daarvoor. Riep keihard op straat: “ Muchacha! Your bags” Haha, Achteraf toch het goede woord gekozen. Iedereen is erg beleefd en bedankt elkaar voor alles. Bijvoorbeeld als je de bus uitstapt en als iemand jou bedankt hoor je standaard Con Gusto (heel netjes voor graag gedaan) te zeggen.

Vannacht hebben we de telefoon niet gehoord, vriend van mijn couchsurf host was beroofd en stond op straat zonder geld en sleutel van zijn huis. Die had zij. En dat in het land waarvan ik dacht dat het het veiligste land zou zijn dat ik zou bezoeken…zo zie je.

Zit in een grote stad wat dus minder leuk is. Geen mensen die even een praatje met je maken. Iedereen is druk en gehaast.

Het valt me op dat men hier net zo veel vloekt als in T&T. Vraag me af of ik dat in ieder land nou zo is. (Daar was het You Muddah Cunt en hier is het Puta dit, Puta dat en Mongoles)

Ik moet hier snel weg. Uit dit huis en uit deze stad. Hoop dat het ergens anders leuker en gemoedelijker is. Dit is niks voor mij. Maar ja, helemaal alleen in de Hot Springs liggen met uitzicht op de vulkaan El Arenal? Nog geen reactie van een couchsurfer. Zal ik dan maar vast naar een surfstrand gaan aan de Pacific site (de andere kant Caribean site is het nl regenseizoen), daar zal de vibe vast anders zijn en ken ik tenminste weer iemand. Of zal ik gewoon teruggaan naar Tobago, waar het warm is, de zon schijnt en de mensen zo vriendelijk zijn?? Even kijken wat de mogelijkheden zijn.

De volgende ochtend zat ik in het vliegtuig met weer een reis van 12 uur voor de boeg. Heerlijk toen ik in Trinidad aankwam. Moest wel 6 uur wachten vanwege een standby seat naar Tobago, maar ondertussen heerlijke doubles gegeten, terwijl ik niet eens genoeg geld had en zelfs een fles water voor me werd gekocht. Waar mensen spontaan tegen je praten en er een leuke sfeer met iedereen ontstaat op de airport. Weer wat emailadressen uitgewisseld en dus weer wat vrienden erbij.

Dan kom je in Tobago aan en hoor je weer heerlijke muziek. Wat heb ik dit gemist de laatste –ahum- 3 dagen! De 19e weer terug naar CR om de rest van de koers te vervolgen en toch nog maar even El Arenal en Monteverde mee te pikken.

Vandaag eindelijk een levende slang gezien in Tobago, kroop zo voor mijn voeten weg…

Hasta la proxima!