Zoals ik al eerder zei geloven ze hier niet meer dat ik nog vertrek en nu in Nederland ook al niet meer... Reis om de wereld....in Tobago??

Door minstens 20 mensen overgehaald om hier oud & nieuw te vieren. Men begint overdagal met feesten en eindigen met z'n allen op het strand met muziek, dans en vuurwerk! Wat wil je nog meer? Ok, overgehaald ;-p

Een paar uur vantevoren m’n vlucht gewijzigd naar januari en de Couchsurfers in Costa Rica gemeld dat ik wat later kom...... Blijkt dat het daar koud is en de hele dag regent regent en regent, dus zoveel mis ik op 't moment niet zeiden ze. Gelukkig maar!

Dus nog 3 weken hier, dan gaan we ons maar wat meer settelen. Hakken gehaald, want die slippers word je ook een beetje zat. Voortaan 6 uur op, net als iedereen hier en rennen op 't strand. Ja dacht, laat ik toch maar weer eens wat gaan doen he. Wat was dat zwaar zeg, de eerste keer!!!! Lang niks gedaan en rennen op 't strand is toch wat zwaarder dan gedacht, net als zwemmen in de zee i.p.v. baantjes trekken in een zwembad.Na het rennen besloot ik wat te stretchen en yoga oefeningen te doen. Ik had een plekje uitgekozen onder een Almondtree en legde daar m’n handdoek neer. Ik heb inmiddels geleerd dat je absoluut niet onder een Manchineel boom moest liggen/lopen. De blaadjes daarvan hebben giftige melksappen en als die op je lichaam vallen, krijg je een 1e-graads verbranding. Ik was rustig aan het stretchen en zag uit m’n ooghoeken iets vallen en hoor keihard PLOP naast me! Oeps, lag ook half onder een kokosnootboom en ja, de kokosnoten vallen dus inderdaad zomaar opeens heel hard en kan me nu ook wel voorstellen dat mensen er knockout van raken. Ahum, nu snap ik de borden in de Cookeilanden met “Pas op vallende kokosnoten Zoveel doden per jaar….”

Probeer wat mensen mee te krijgen om mee te rennen en zit eraan te denken om 2x in de week yogales te geven op ‘t strand. Wie wil dat nou niet? Snel wat flyers maken en promoten. (En maar even snel wat yoga video’s bestuderen…)

Inmiddels heb ik hier 3 vrolijke huisdieren, die iedere keer vrolijk kwispelen als ik aankom. Zucht, heb van alles geprobeerd. Ze te negeren, geschreeuwd dat ze weg moeten wezen. Het werkt allemaal niet. Snap niet waarom die honden mij weer moeten hebben.

De voorbereidingen voor kerst beginnen nu.

Ooit gehoord van een Paarse zonsondergang??? Nou, ik heb ‘t nog nooit gezien en geloofde er niks van. Inmiddels foto’s gezien en aangezien je toch een doel in het leven moet hebben (;-p), bekijk ik nu 2 weken lang, elke dag de zonsondergang totdat ik de paarse zonsondergang hier ook heb gezien.

Volgende week toch maar weer even cultureel doen en naar de countryside in Trinidad (Toco) om wat aapjes te bekijken, modder vulkanen en nog wat meer natuur. Overigens is Venezuela aan de overkant en te bereiken in 2,5 uur per ferry. Eens kijken of dat te doen is.

Het lijkt wel paartijd. Zie overal lammetjes, kuikentjes, puppies etc.

Inmiddels maak ik de mensen hier nu mee die komen en gaan. Ze proberen de drama’s thuis te ontlopen en merken nu dat er hier op z’n klein eiland alleen maar meer drama is. Waarderen thuis meer en vertrekken uiteindelijk met heimwee en een een slecht gevoel weer richting huis. Tja, is de wereld niet een grote soap en wat verwacht je van een eiland waar iedereen elkaar kent? Yap yap hier, yap yap daar. Worden zelfs liedjes over gemaakt. Ik zie het als een groot entertainment met allemaal verschillende characters en …… Liking myself!!