NNinwonderland.reismee.nl

Berend Botje ging uit varen…. - Caribbean

Admiraal Nelson, de grootste zeevaarder in de geschiedenis, was altijd zeeziek en sloot zichzelf op in zijn cabin en kwam er na 3 dagen (langer dan 3 dagen heeft een lichaam niet nodig om te wennen aan de de nieuwe situatie) uit om de grootste battles te winnen. Helaas, het kostte mij 4 dagen, maar ik hoefde dan ook niet de grootste battles onderweg te winnen….

Ja, krijg nog geschiedenisles onderweg ook. In ieder land ben ik “verplicht” te lezen wat er bij de fords staan en te luisteren naar de geschiedenis van het land. Zo krijg ik ook op zee geschiedenislessen. Hm, zou de missie soms een reis door de geschiedenis zijn? Ok ik dwaal af…

Tussen de 3 uren slaap en 2 uren wacht (in regenjas) houden door, waren er gesprekken over o.a. de maan, de sterren, aliens, Burnin Man, 2012 en eigentijds festival. Er werd gekookt (niet door mij, lukte voor geen meter in zo’n rockende boot, kreeg misschien net voor elkaar om tosti’s te maken en pasta te koken, dat vond ik al heel wat!). Overigens hebben we wel een vis gevangen! Een Wahoo = King Fish, familie van de barracuda. Ok, het was niet mijn lijn (daar zat niks aan) en ik heb t niet binnengehaald, maar toch ;-p. Ondertussen nog gespot door de Coast Guard die heeeeel laaag vloog om eens te kijken wat voor een boot dit was zo ver van de normale track en bleek dat ze onze boot tracken op drugs. Ik hoopte onderweg nog dolfijnen te zien, maar het werden flying fish! Voor t eerst dat ik die zag, dus ook interessant. En oplichtende plankton. Toen ik in mn hoofd klaagde over het tandenpoetsen half over boord (aangezien het voelt als kamperen of eigentijds festival), kreeg ik precies op dat moment te horen. 'Nou, poets jij je tanden thuis met zo’n uitzicht?!' Oeps, inderdaad, je kan het ook vanaf een andere kant bekijken…

Tijdens de 3 uren slaap, had ik de geweldigste fantasierijkste en kleurrijkste dromen! Droomde over een bij dat zich vastklemde in mijn arm en ik het er met moeite af wilde halen. Ik keek naar de bij en de bij droeg een grote moderne vierkante knalgele zonnebril! Heb ook een hele eigen Alice in Wonderland versie gedroomd met mensen erin die verschillende kleuren 80’s kapsels hadden. Hanekammen en dergelijke. Ook date ik Tom Cruise (ja echt waar) en ons transport was zijn helicopter wat de normaalste zaak van de wereld was. Ik moest natuurlijk kijken wat al die knoppen inhielden en drukte er een in en vlogen als een speer omhoog! Ik werd wakker om te kijken of het wel echt was dat ik Tom Cruise date en ja bevestigde het mezelf. Mwahhaha. Alle kleuren waren zo fel en helder!

Achteraf begrijp ik waarom je wellicht niet met haast moet vertrekken en vooral niet meteen na Hurricane seizoen, aangezien de zee dan nog niet gekalmeerd is en dus nog erg ruw met hoge golven en zware stroming. Tja….

Na het stranden op het dichtsbijzijnde eiland, Grenada, bleek dat het verschrikkelijk weer werd. Regen, storm en hoge golven…Uiteindelijk na een paar dagen vertrokken we weer richting Antigua, maar werden erg weggeduwd van onze positie door de sterke stroom. Ik moest tijdens de wacht letten op het veranderen van de wind en elke lamp die ik maar zag. Op dat moment moest ik de Captain wakker roepen en leerde tussendoor of het een cruiseschip, een olierank of een vissersboot was en welke kant ze opgingen. 1x zag ik opeens uit het niets, schrok me rot een fel licht, ging zo snel! Ik riep “Captain, kom snel ik zie opeens een fel licht en had het niet gezien, m’n hart ging tekeer (omdat ik soms ook half in slaap viel).” Ahum, hij kwam aangesneld en zei…. Natasha, dat is de maan die opkomt… mwahahha! Wat een blunder! Heb inmiddels veel geleerd over de sterren, maan en zon en ondertussen werd mijn favoriete tijd van 0500 – 0700 uur, de zonsopgang

. Ja, ik ben ook verbaasd. Een van de nachten toen ik weer wacht had, zag ik opeens iets flapperen, maar dacht dat het een van de vele linten was waar we een van de zeilen mee vast hadden gezet en dat dit er vast een van mij was, dat ik natuurlijk niet goed had vastgemaakt. De captain zou over 5 min toch wakker worden, dus ik wachtte nog even. Hoorde wel een kabaal ja…Hij werd wakker en schrok zich rot en kwam in actie! Hele zeil kapot!!! Had ik moeten zien. Wist ik veel in het donker, ik moest op alle lampen letten, voor het geval een boot op ons afkwam en was daar op gefocussed. Goed, hij was natuurlijk erg blij met me en moest een oplossing bedenken (weer midden op zee). Er kwam een ander soort extra zeil tevoorschijn wat hier niet helemaal de bedoeling voor was. Toen we bijna in Antigua aankwamen, wilden we voor het laatste stuk de motor gebruiken…helaas de motor begaf het weer! Uiteindelijk toch met moeite en wellicht geluk aan de praat gekregen en aangemeerd in de geweldige marine van Antigua! Wow, al die yachten, de een nog groter dan de ander!

Kan ik nu alleen zeilen? No way! Een touw in een keer losgelaten, 'terwijl ik dat zo goed wist te doen', kan je je vingers door kwijtraken en een zeil kapot…hm

Door deze toestanden kreeg ik wel de kans om nog een geweldig eiland te zien en ben (blijkbaar illegaal) Grenada ingedoken. De eerste dag (toen ik dacht dat we er maar 1 dag zouden zijn), ging ik naar de stad St George

. Het regende pijpenstelen en heel Grenada stroomde over. Niemand te zien op straat. Toen bleek dat we langer bleven, had ik besloten dat ik St George wel gezien had en wilde naar countryside, ik miste natuur en de mensen die limen. St Andrews it is! MAAR toen ik St George bereikte om daar de bus richting St Andrews te nemen, was het een en al feest!! Waarom?? Helemaal vergeten, de zon scheen natuurlijk en het was zaterdag en gisteren regende het! Wat een feest op straat. Een cruiseschip was net gearriveerd en er was een steelpan. Ik besloot toch om nog even rond te blijven hangen. Ik kan begrijpen dat dit het Caribische gevoel / sfeer is, dat men wil zien/voelen als je van een cruiseschip aan land komt in de Caribbean. Na een tijdje had ik het wel weer gezien en besloot toch richting St Andrews – Glenville te gaan. Geweldig! Zingende mensen in de bus. Hele verhalen, die ik maar half versta door hun dialect. Heerlijk om weer richting countryside te gaan en geen tourist te bekennen. Glenville is een leuk dorpje waar iedereen limes en ik zocht mijn weg richting zee. Er was een soort grote steeg, waar een paar mensen een beetje hingen en er ging nog wel heel even door me heen, dat ik nu juist wegloop van de drukte en het dorpje, maar ok…. Het bleek een weggetje te zijn richting de vismarkt, nou ja, 1 grote kraam. Ik werd meteen aangesproken door vissers of ik voor vis kwam. Ik zei heel stoer, “nee, ik vang mijn eigen vis!” Mwahhaa, grote mond he, nog geen vis gevangen! Raakte aan de praat en uiteindelijk was ik weer heerlijk als vanouds aan het limen. Dit had ik gemist! Er werd gevraagd of ik ooit een buitentoilet had gezien. Hallo! Ik zei meteen “jullie hebben in jullie buitenwc’s nog een wcpot, in Malaysia heb je gewoon een gat in de grond hoor.” Baas boven baas! Hij keek en alles was meteen cool 'respect' en ik liep mee naar een ander dorpje, meer countryside en werd voorgesteld aan wat mensen. Er werd gezegd dat als ik ooit kom en deze persoon er niet was, deze mensen op me zouden letten. Belandde ik weer in Sin City van Grenada, hoe krijg ik het voor elkaar? Ik zag een schelp voor aan mn armband en probeerde er gat in te maken. Hij zei, ok je moet niet schrikken en haalde opeens uit het niets een 1,5 meter lange mes (dit bleek nog niks te zijn) uit zijn broek ofzo en fixte een gat in mijn schelp. Diep gesprek over dat ik beter of dieper moet kijken naar de dingen om me heen (erg filosofisch) en maar moest bedenken waarom ik liever de dorpjes en vooral steden ontwijk en liever in de countryside wil zijn…

In Antigua bleek niets te beleven, behalve de jachthavens. Zeer interessant. Er bleek een boatshow te zijn op zondag, waar alle yachten zich presenteren voor de yachtmakelaars. Alleen dan mag je de boten bekijken. Waarschijnlijk op het moment dat men zegt dat iets exclusief voor iemand is, ben ik geinteresseerd om te proberen binnen te komen. Dus ik zeg, 'maar ik ben ook een yachtmakelaar'. Ze keken me raar aan. Ik zei ja, dat is mijn werk. Heb al wat research gedaan (ok, 1 golfbaan bezocht). Ik kon het proberen zeiden ze, ook al begon de show pas zondag en waren ze erg druk bezig met het klaarmaken van de boten. Daar ging ik dan, op pad met m'n visitekaartjes. Was zeker interessant, maar wel vermoeiend hoor weer zo’n hele werkdag in de zon (grapje). Overigens ligt de folder voor mijn nieuwe concept al klaar sinds vorig jaar om te drukken. Op het busstation heerlijk naar verhalen geluisterd van een vrouw die historische (ja weer) liefdesverhalen uit de slaventijd vertelde over Jamaica (google Lovers lake). Op de laatste avond explodeerde de vulkaan op het eiland Montserrat, ik dacht natuurlijk weer sensatie! Maar helaas en (gelukkig natuurlijk ook), was het niet heel ernstig en spuuwde de vulkaan alleen. Mooi om te zien.

Via Barbados en Grendada vloog ik terug naar Trinidad, waar ik mijn vliegtuig naar Costa Rica moest halen. Guess what?! Krijg het toch voor elkaar! Ik was op tijd en toch moesten ze me omroepen, was wel handig, want ik hoefde meteen niet meer door al die security checks… Ik had echt honger en dacht haal nog even snel een broodje…Ik liep met mijn bagel in mijn hand het vliegtuigje in en niemand die raar opkeek. Het eerste gedeelte zat ik naast een oude pastor en vertelde over zijn vlucht tijdens de orkaan Thomas. Er was erge turbulentie, storm en veel flitsen. De stewardess ging al gestresst richting cockpit. Hij pakte zijn mobiel om te kijken hoe lang het nog was naar plaats van bestemming. Er stond heel groot SOS. Scary. Tijdens het overstappen, had ik vertraging vanwege een platte band van het vliegtuig, haha. Hierna zat ik naast een oude zakenman die al 50 jaar zijn bedrijven had. Veel passie en energie. Hij liet me voor om uit te stappen en ik begreep niet waar hij bleef. Ik zag hem later bij de paspoortcontrole en moest een paar keer goed kijken. Hij kwam aan in een rolstoel, een wandelstok in zijn handen en een bril op. Opeens zag hij er erg oud uit. Voelde me schuldig, want ik had hem natuurlijk ook kunnen helpen en ik begreep maar niet waar de zeer enthousiaste en dus blijkbaar jong in zijn hart, man bleef… Na wat problemen bij de douane, niet alleen vanwege mijn naam, maar omdat ik een enkele reis had, werd ik uiteindelijk toch als laatste toegelaten in het land..

Gelukkig kon ik dus toch nog naar het concert gaan, waar ik zo graag naartoe wilde. De optredens waren overigens niet heel bijzonder, maar de sfeer was fantastisch. Inmiddels weer aangekomen in Tobago, mijn vlucht een week verlengd en vertrek maandag naar Costa Rica! Hier geloven ze in ieder geval niet meer dat ik nog vertrek uit Tobago....

One love!

Reacties

Reacties

Hes

Whooohooo! Wat een heerlijk verhaal weer! :)

norman

ik had nooit gedacht dat jij hier nog zou zijn , ik ben inmiddels in trinidad aangekomen. Als jij niet oppas zal jouw reis bestaan uit tobago en nog een Tobago...bel me als jij dit leest voordat jij weggaat. Als het goed is heb jij het nummer.

dewi

Oh my god!!! ik baal dat ik niet met je mee ben gegaan!! hahahah
Had echt wat voor mij geweest!!
Weet je nu al waar je bent met oud en nieuw.
Nou succes en ik wacht nu al op je volgende blog.
kus

Sarai

Wat leuk !
creo que ahora tienes tiempo en abundancia para preacticar tu español, por eso te ayudo con este texto para crearte trabajo con estos deberes.

con un abrazo gigante y un beso ,muchos cariños y que El Señor te proteja donde quieras que vayas y donde quiera que estés.

Emma De Pemma

Leuk avontuur was dat weer zeg!
En veel filosofische 'denk verhalen' van mensen tegen gekomen hi hi wat een ervaring zeg allemaal heel erg leuk!!

je exbuur

eindelijk heb ik je gevonden wat een fantastische ervaringen allemaal wens je nog heel veel geluk in het nieuwe jaar maar volgens mij kan het niet beter beginnen alsdat het voor jou al is. ik heb nieuwe buren maar inderdaad mis ik je. nou stoer meid drink er nog een op dat vreselijke Tabago en mocht je daar blijven wordt ik weer je buurvrouw. veel lieve groetjes van mij.Ciao bella

Sarai-Aser

Wat een belevenis Natasha! en hoe gaat het met je spaanse lessen?
hasta la proxima bella.

Que Dios te guarde y te bendiga y espero verte pronto!

Con un beso grande!
Sarai

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!